Dieren 2009: ronde 8 en 9

Familieduel

Hoewel ik er al eerder rekening mee had gehouden, was ik dan nu toch aan Ewood gekoppeld. Een familieduel. Meestal liep dat dan uit op een snelle remise en ik verwachtte dat Ewood, die zich immers niet lekker voelde, daar ook gauw op zou afsturen. Omdat we allebei vroeg wilden slapen, gingen we onvoorbereid de partij in. Het was de enige avond waarin ik goed sliep…

Terugval Giri

De stand aan kop was interessant, want Anus had tweemaal remise gespeeld, terwijl Erwin de Vriend tweemaal had gewonnen. Zodoende had Erwin de schade uit het onderlinge duel weggespeeld en moesten de overige deelnemers bepalen wie er zou winnen. Anus mocht met wit tegen Roi M., terwijl Erwin een andere ouwe bekende tegenkwam: Y-ge Vis-ser. Dat kon dus leuk worden.

Large speelde tegen de vierde grootmeester op rij: hij mocht tegen niemand minder dan Jan Timman, die in zijn jonge jaren als wereldtopper door het leven ging, maar sindsdien ver is weggezakt. Toch maakte hij met vlagen indruk in dit redelijk sterke deelnemersveld.

Woensdag 29 juli

Het was een mooie dag en redelijk uitgerust werd ik wakker. We liepen via de Attent naar het "ophaalpunt" toe. Ik probeerde subtiel te vissen naar Ewoods intenties. Zijn antwoord was duidelijk: hij wilde winnen. Hmm… Dat was nog niet zo’n probleem als ik zijn repertoire net zo goed kende als hij dat van mij. Dat is al jaren een probleem en nu Ewood een schaakjaar achter de rug heeft, zal het alleen nog maar "erger" geworden zijn.

In de toernooizaal aangekomen werd ik verwelkomd door PJF. Ook de rooie was komen kijken. Ze hadden de beste dag uitgekozen, want zo’n familieduel komt natuurlijk niet vaak voor. Vorig jaar speelde La tegen Le, dit jaar had ik stuivertje gewisseld met Lennard. Het broederduel was een fraai affiche. Ik vond het wel een foto waard. Had ik in ieder geval niet voor niets m’n camera meegenomen.

Vooraf was ik benieuwd of Ewood het krachtige 1.e4 zou spelen, of dat hij zou terugvallen op het positionele 1.Pf3, waar ik ook geen geweldig antwoord op heb. Ewood deed in ieder geval 1.e4. Large, ook zo’n twijfelaar, deed echter 1.Pf3, hopend op een positioneel partijtje.

Ik deed maar m’n zetjes, maar echt veel trek had ik niet in dat gedoe met 6.De2. Het was een beetje de straf die Ewood kreeg voor het niet-spelen van 5.De2. Niet dat ik het open Spaans ken, maar ik verloor liever een originele partij dan dat ik op routine van het bord werd geschoven. Na afloop deelde Ewood me doodleuk mee dat hij 6.De2 toch niet van plan was…

Ik probeerde wat logische zetten te doen, maar echt goed waren ze niet. Ik wilde die loper op b3 wel ruilen, maar dat wordt denk ik vaker met het paard op e4 gedaan dan met dat ding op c6. Wit kreeg een prima stelling, maar voor m’n gevoel speelde Ewood het niet helemaal goed uit. Hieronder een aantal fragmenten:

Hier speelde Ewood opeens 22.f5!? Ik zag de pointe niet en deed maar 22… Dxf5 23.Pd4. Oké, 23… Dxe5 24.Pc6 kost een kwaliteit, al heb ik twee pionnen. Ook heb ik een mooi paard, maar toch vertrouwde ik het niet. Ik deed daarom maar 23… Dd7, waarna opeens 24.Txf7 kwam. Overigens leek het subtiele 24.Lh6 ook gevaarlijk; de koning komt nooit meer weg. Het beste was nu waarschijnlijk nog 24… Kxf7 25.e6+ Dxe6 26.Pxe6 Kxe6, hoewel wit dan na 27.Txd5! in het voordeel blijft. Ik deed echter 24… c5? 25.e6 Dd6. Nog erger is 25… Db7 vanwege 26.Lg5! Pxg5 27.Txh7! Txh7 28.Dxg6+. Ik betwijfel of Ewood zoiets had gevonden, maar dan was ik wel de pineut geweest. Nu stond ik overigens eveneens verloren na 26.Pxb5 Dxe6 27.Pc7+ Kxf7 28.Pxe6 Kxe6. Dezelfde stelling als eerst, maar nu heeft zwart een pion minder. Na 29.c4 ging ik een zware middag tegemoet.

Desondanks overleefde ik dit en wist ik nog het volgende eindspel te bereiken:

Stelling na 51.Dxh4

Wit had zojuist m’n laatste pion geruild, maar ik dacht dat ik deze stelling nog wel op remise kon houden als ik de g-pion maar bleef blokkeren. Met behulp van een eindspeldatabase heb ik de stelling onderzocht. Deze stelling blijkt al kritiek te zijn: na het gespeelde 51… Td7? is de stelling theoretisch verloren voor zwart. De winstvoering bij correct spel aan beide zijden is echter nog steeds extreem lastig, net als de juiste verdediging. De juiste verdediging is door de pion al op g5 te stoppen. Na 51… Tf5+ 52.Ke2 Te5+ 53.Kd3 Lc5 54.g4 Le7! houdt zwart de pion op tijd tegen. Na 55.Dh1+ Kd6 56.Da1 Lg5 57.Da6+ Kd5! is het remise.

Ik meende dat ook dit nog wel remise was, maar bij extreem goed spel van beide partijen kan wit het winnen. In de partij kreeg Ewood zijn pion op g6 en liep hij met zijn koning zo ver mogelijk naar voren. Ik dacht alles nog onder controle te hebben, totdat zijn koning op f5 stond en ik bijna "pat" stond:

Stelling na 75… Td7

Dit was het begin van het eind. De koning krijgt nu alle ruimte en dan wordt het oppassen. Desondanks had ik nog steeds hardnekkig kunnen verdedigen door met de koning de hoek in te lopen; De opstelling Ka7, Tb7 blijkt nog erg lastig te kraken. Ook nu is er een hele smalle winstweg voor wit. In de partij was de winstweg veel breder en werd ik na 88 zetten matgezet op h7.

Na de partij kreeg ik alle lof van PJF, die vond dat ik Ewood goed partij had geboden. Het was me "bijna gelukt" om hem op remise te houden. Ewoods humeur was ook meteen een stuk beter. Ik was nog blij dat het een gevecht was geweest, waarin ik uiteindelijk toch aan de verkeerde kant van de score zat.

Datzelfde overkwam Large. Hij kreeg al gauw een dubbele c-pion en tegen een speler als Timman heb je dan weinig meer te hopen. Bovenin werden de kaarten geschud: Erwin l’Ami profiteerde van een ongelooflijke onoplettendheid van Y-ge Vis-ser en won een stuk; Y-ge besloot daarom maar z’n dame te offeren, maar tevergeefs. Anus offerde uit de losse pols een pion tegen Miedema, maar kreeg nergens compensatie en offerde zichzelf leeg. Tot overmaat van ramp verloor FM Henk ook nog. Hij was vooraf optimistisch: "We gaan vandaag in ieder geval één punt scoren", maar daar bleef het dan ook bij. Tegen Robin Swinkels had hij geen kans.

Donderdag 30 juli

Het toernooi zat er bijna op! Nadat onze missie om nog even 3 uit 3 te scoren in de laatste ronden was mislukt, wilden we dat vandaag doen. En het was zeker mogelijk. FM Henk speelde tegen Enrico Blees, Ewood speelde tegen Menno Monsma en Behirder speelde tegen Ton Ellenbroek, die in de databases met een vorstelijke 2300-rating begon, maar inmiddels heel ver is teruggevallen. Meestal speelde hij 1.d4 en stond hij al heel gauw heel slecht. Daar moest ik dan maar van winnen… Jammer genoeg kon ik maar weinig partijen van ‘m vinden, maar dat is de straf als je zo laag speelt.

Large had een aansprekende tegenstander: hij speelde tegen Dimitri Reinderman. De bijna 37-jarige grootmeester toverde een Philidor op het bord, dezelfde opening als waarmee hij met gemak had gewonnen van Vin$ en Roelieboelie. Hij was gewaarschuwd.

Dat was ik niet. Onaangekondigd opende mijn tegenstander opeens met 1.e4. Ik was aanvankelijk ook niet zo blij dat ik weer zwart had en nu baalde ik weer. Zeker omdat ik in een slappe variant kwam waar ik weinig van kende. Ik speelde daarom maar een beetje raar en kwam slecht te staan. Gelukkig voor me speelde hij het daarna ook wat laks en leek de stelling weer ongeveer in evenwicht:

Stelling na 27… Tb5

Ik voelde me hier niet helemaal op m’n gemak. Allereerst vertrouwde ik het eindspel na 28.Txa6 niet helemaal, ook verwachtte ik dat wit eerst rustig zijn koning naar de damevleugel zou halen. Ik had namelijk geen goed plan: 28… a5 wordt bijvoorbeeld weerlegd door 29.Lc1! 28.Lc1! was dan ook een prima zet voor wit. Zwart moet a6 dekken, maar comfortabel staat hij dan niet. Nee, heb blijkt dat wits b-pion minder zwak is dan zwarts a-pion. Er volgde echter 28.Dd1? De6 29.Ld4?! Dc4+ 30.De2? Na 30.Kg1 was er nog niks aan de hand, nu verloor wit een kostbare pion. Het vervolg was nog wel grappig: 30… Lxd4 31.Dxc4 Txc4 31.cxd4 Txd4 32.Ke2 T4b4 33.Ke3 Txb2 34.Txa6 Txg2 37.Tc1 Tb3+ 38.Kf4?? g5+ en mat op de volgende zet.

Dat ging dus voorspoedig. Large won ook vrij snel. Met speels gemak deed hij zwarts Philidor veranderen in een afschuwelijk slechte stelling. Ik was benieuwd naar de partij en vrolijk liet Large zien hoe hij had gewonnen. Later kwamen er meer BSG’ers en Pete en allemaal kregen ze de partij te zien. Voor BSG was het een fraaie slotdag, want ook Le won. Hij kreeg een scherpe Draak voorgeschoteld, maar wist de partij handig in positioneel vaarwater te krijgen, waarna hij gedecideerd het punt drukte.

Ondertussen probeerde FM Henk een stelling met een stuk meer te winnen. Zwart had wat pionnetjes ter compensatie, maar probleemloos wikkelde Henk af naar een gewonnen stelling. Toen was het alleen nog wachten op Ewood. Hij had een voordelig eindspel met een pluspion. Zijn tegenstander leek een winnende afwikkeling toe te laten, maar in plaats van een stuk te pakken, liet wit alle pionnen van het bord verdwijnen. Het eindspel van toren en loper tegen toren werd nog uitgespeeld. Ewood zette zijn tegenstander in de hoek en kon op een gegeven moment op slag winnen. Terwijl wij vol verwachting toekeken hoe Ewood …Ta3! zou doen, deed hij een loperzet. Hoewel het naar eigen zeggen ook na zijn zet gewonnen was (hoewel ik betwijfel of hij de winst dan gevonden had), moet hij toch even zijn geschrokken toen hem duidelijk werd gemaakt dat hij in die stelling met een simpele zet kon winnen. Het verhaal moest natuurlijk een happy end krijgen, want uiteindelijk won Ewood nog.

Als je wint heb je vrienden

Het was al laat en we konden de prijsuitreiking nog meemaken. Terwijl Pete nog zat te balen, werden de winnaars van de lagere groepen naar voren geroepen. De meesten waren echter al weg… Tot slot kwamen de "echte" winnaars naar voren. Winnaar was Erwin l’Ami en hij hield nog een korte speech. Helaas was hij niet zo goed te verstaan, want hij praatte niet genoeg in de microfoon.

De prijsuitreiking was afgelopen en Large zat nog te genieten van de flappen die hij had gewonnen. Op dat moment kwam Erwin langslopen. Ik besloot hem maar te feliciteren. Met 7½ uit 9 was hij de terechte kampioen. Anus won nog de laatste ronde, waardoor hij gelijk eindigde met Timman en Roi. Het was een gedenkwaardig toernooi, al zal ik er met minder genoegen op terugkijken. Volgend jaar beter?