Grijze muis leeft op

Twee jaar geleden werd hij nog de hemel in geprezen, vorig jaar ging het al minder en het begin van dit jaar ging in het geheel niet naar wens voor hem: Nico Rosberg zat in een neerwaartse spiraal. Veegde hij in 2010 in alle sessies nog de vloer aan met oudgediende Shoeface, in 2011 was de zevenvoudig wereldkampioen in de races doorgaans sneller. Dit jaar leek hij ook nog eens als enige goed overweg te kunnen met de enorm verbeterde Mercedes. Het leek slechts een kwestie van tijd voordat de succesvolste Formule 1-coureur aller tijden de eerste overwinning van het nieuwe Mercedes-team zou binnenhalen. Rosberg liet het koppie niet hangen en presteerde in China het ondenkbare: hij won met overmacht zijn eerste race van zijn carrière en ging zelf met de eer strijken.

Kwalificatie

Dat de Mercedes snel is over één ronde, dat wisten we al. In de afgelopen races zaten de grijze bolides er steeds goed bij op zaterdag. De races waren een heel ander verhaal: Shoeface en Rosberg hadden welgeteld één WK-punt overgehouden aan de eerste twee races. Dat had vooral te maken met de hoge bandenslijtage van de bolides, een euvel dat ze vorig jaar ook al parten speelde. Toch was Rosbergs poleposition indrukwekkend: hij was een halve seconde sneller dan de nummer twee, Luis. Die werd door een versnellingsbakwissel terugverwezen naar een zevende plaats, waardoor Shoeface op de startopstelling de tweede plaats innam. Net als in de eerste twee races stonden er grijze bolides op de eerste startrij, maar ditmaal waren het geen McLarens. Bij McLaren is Button ronduit matig, terwijl Webber de eer voor Red Bull hooghoudt. Fattle komt niet eens door Q2 en start als elfde. De Saubers en de Lotus-Renaults staan opnieuw tussen de bolides die vorig jaar de dienst uitmaakten. Co Biaggi en Räikkönen hadden zich knap op de tweede startrij gekwalificeerd.

Race

Bij de start spuit Rosberg weg bij zijn achtervolgers. Shoeface behoudt netjes zijn tweede plek, maar achter hen breken de gevechten pas echt los. Waar Co Biaggi meteen een aantal plaatsjes moet inleveren, rukt Button op naar de derde plaats. In het startgewoel kleunt de neef van Senna wat onbeholpen op de Ferrari van Massa. De onderdelen vliegen in het rond, maar de twee Brazilianen kunnen zonder problemen verder.

Al snel zijn de posities voorin wel bepaald. Rosberg neemt afstand van Shoeface, maar achter hem kan Button ook niet echt aanhaken. Het wachten is op de pitstops. Webber duikt al na zes ronden de pits in. Het is een tactische zet, bedoeld om de Australiër uit het verkeer te houden, hoewel hij tussen de Marussia's de baan op komt. Wel rijdt hij al spoedig de snelste raceronde tot op dat moment.

De rest wacht nog even met de bandenwissels. Red Bull haalt even later ook Fattle binnen en dan gaat het hard met de pitstops. Een ronde later verdwijnen Räikkönen en Luis uit de kofferbak van Button voor hun eerste bandenstop. Ze komen in omgekeerde volgorde uit de pits, waarna Webber zich ook nog tussen de twee wringt. Button volgt een ronde later en blijft de vechtersbazen voor.

Mercedes reageert op het pitstopgeweld door Shoeface binnen te halen en dat mondt uit in een klein drama: een wiel wordt niet goed gemonteerd, waardoor de Duitser zijn auto noodgedwongen in het gras moet parkeren. Gelukkig voor Mercedes gaat het een ronde later bij Rosberg wel goed, waardoor hij virtueel aan de leiding blijft. Vooraan rijden Pérez en Massa, die nog niet naar de pits zijn gegaan en spoedig worden ingerekend door Rosberg.

Strategie

Na de pitstops ligt Button tweede op zo'n vijf seconden van Rosberg. Luis en Webber liggen derde en vierde, voor Räikkönen en de langzaam oprukkende Alonso. Waar de McLarens, Webber en Alonso al vroeg voor de tweede keer de pits bezoeken, kiezen Rosberg, Räikkönen en Fattle ervoor om langer door te rijden, zodat ze een pitstop kunnen uitsparen. Door de pitstops vallen de driestoppers ver terug en moeten ze in het middenveld op nieuwe banden terrein gaan goedmaken.

Pas als Button halverwege de race vrij baan heeft, kan hij naar Rosberg toe rijden. Het gat slinkt met rasse schreden, maar het was nog zo groot. Als Rosberg voor de tweede keer nieuwe banden haalt, keert hij achter Button, maar voor Luis de baan op. Webber komt op dat moment voor de derde keer binnen en moet weer tijd goedmaken op de baan. Terwijl de drie toeschouwers uit verveling over de omheining proberen te klimmen, probeert Webber op te stijgen.

Slotfase

Buttons jacht naar de zege wordt verstoord door een trage laatste pitstop, waardoor hij zijn voorsprong op Luis en Alonso bijna kwijtraakt. Hij kan zich vanaf dat moment volledig richten op de tweede plaats, waar Räikkönen nog rijdt. Die voert een steeds groter wordende groep coureurs aan. Nu gaat het erom dat je goede banden hebt, want dan kun je je slag slaan. Waar eerst Alonso en later Pérez zich verslikken in een Williams en in het stof moeten bijten, haalt Fattle Räikkönen wel netjes in. De Fin is aangeschoten wild en wordt door zo'n beetje iedereen om de oren gereden. Hij finisht als veertiende.

Uiteindelijk achterhalen de McLarens Fattle nog wel voor het vallen van de vlag. Webber deelt vervolgens nog een mentale tik uit aan zijn teamgenootje, door hem in de een-na-laatste ronde naar de vijfde plaats terug te verwijzen.

Nico Rosberg krijgt er niks van mee. Hij wint na ruim anderhalf uur onbedreigd. Het was voor hem eigenlijk maar een makkelijke race. Hij hoefde bijna niemand in te halen. Het enige wat hij moest doen, was gas geven en dat ging hem gemakkelijk af. Waar de rest met elkaar zat te worstelen, won hij met drie vingers in de neus. De bandenproblemen waren als nevel voor de zon verdwenen.

Achter hem kwamen de McLarens en Red Bulls in binnen, gevolgd door Grosjean, die voor het eerst een race uitreed. De Williams-coureurs Senna en Pastoor finishten eveneens in de punten, nog voor Alonso en Co Biaggi, die op meer had gehoopt na zijn fraaie derde startplaats.

Zo eindigde de Chinese Grand Prix met een mooie overwinning voor Rosberg en Mercedes. De grijze muis is opgeleefd. Na drie races hebben drie verschillende teams gewonnen: McLaren, Ferrari en Mercedes. De kampioenen hebben het vooralsnog laten afweten, hoewel het dit jaar vooral belangrijk is om constant te scoren. Dat bewijst uitgerekend Luis wel, die na drie derde plaatsen aan kop gaat in het kampioenschap. 2011 is ineens heel lang geleden.