Tijdens het veldwerk in Salzburg in 2010 werd er geregeld teruggeblikt op de voorbije drie studiejaren. Onze docent (Mark B.) merkte op dat we in die tijd behoorlijk waren veranderd. Zelf had ik er nooit zo bij stilgestaan, dus die opmerking kwam een beetje als een verrassing voor me. Ik had zelf het idee dat ik nog redelijk hetzelfde was gebleven. Misschien een beetje dikker geworden, maar voor de rest dacht ik dat ik in grote lijnen nog steeds dezelfde persoon was.
Misschien had ik ongelijk. Kijk bijvoorbeeld naar mijn schrijfsels uit 2007 en 2010 en je zult zien dat er een duidelijke ontwikkeling is geweest. Ik ben wijzer geworden, maar ik had het idee dat dat eigenlijk alleen in de schrijfsels naar voren was gekomen en niet zozeer in het dagelijks leven.
De afgelopen jaren is er natuurlijk ook wel het een en ander gebeurd. Zo had ik in 2007 nog geen studie met succes afgerond. Toch was ik toen zeker niet ongelukkig. Ik vermaakte me altijd wel. Toen ik na de vakantie met mijn nieuwe studie begon, had ik al snel het benodigde zelfvertrouwen om vakken te halen. Wel was ik toen erg bang voor de veldwerken en excursies. We hadden meteen in oktober al een reisweek en ik was er vreselijk gespannen voor. Of dan die keer dat we 's ochtends vroeg naar Zeeland gingen voor een excursie. Brr! En als klap op de vuurpijl de echte veldwerken in het voorjaar. Van mij had het niet gehoeven.
Ondertussen wist ik mijn interessegebieden uit te breiden naar bijvoorbeeld het weer en foto's maken. Dat ging dan weer ten koste van sociale activiteiten, zoals MSN'en. Had ik vroeger het idee dat de tijd traag ging, nu vond ik de tijd steeds sneller gaan. Ik merkte dat ik vaak van specifieke onderwerpen veel wilde afweten. Ik kreeg nu een beter idee van hoeveel er allemaal nog te leren was. Te veel om op te noemen.
Met m'n studie lag ik redelijk op schema. Ook had ik het idee redelijk bij de groep te horen en dat was handig. Af en toe kon ik dan vragen wat de bedoeling nou was, zodat ik niet meer vast hoefde te lopen. Het werd me duidelijk wat het belang was om er een beetje bij te horen. Dat gevoel had ik op de middelbare school nooit gehad en behalve dat je je er vaak klote door voelt, moet je ook nog eens alles in je eentje voor elkaar zien te krijgen. Nu kon ik redelijk met de stroom mee.
In het derde jaar gingen we ons specialiseren. De groep viel langzaam uit elkaar. Nog steeds heb ik een beetje spijt dat ik toen heb gekozen om verder te gaan met de economische kant, hoewel mijn cijfers duidelijk in die richting wezen. In het derde jaar hadden we nauwelijks veldwerken en excursies meer, en inderdaad, ik miste ze. De veldwerken en excursies waren eigenlijk gewoon een soort vakanties. Je leerde je klasgenoten er beter door kennen en ik denk dat dat in mijn geval heel heilzaam is geweest. Zo eindigde ik studie Aarde en Economie met eigenlijk veel schoolvrienden of -kennissen, maar daar stond tegenover dat ik minder contact had met m'n "oudere" vrienden en dat vond ik dan weer jammer.
Kon ik vroeger in tien minuten een aardig stukje schrijven, nu kon ik diezelfde hoeveelheid tijd uittrekken om één zin te bedenken. De toon werd bedachtzamer, de spelling werd geoptimaliseerd en de onderwerpen werden complexer of wetenschappelijker. Het schrijven van een artikel duurde daardoor dus steeds langer. Dit, in combinatie met de nieuwe hobby's en interesses, zorgde ervoor dat het leven eigenlijk te snel voor me ging. Nog steeds vliegen de dagen om.
In 2010 ging ik verder met de Master STREEM. Tegelijkertijd ging ik naar Stumass. Ergens vind ik het wel jammer dat Stumass niet zes jaar eerder is opgericht, zodat ik veel eerder begeleid had kunnen worden. Nu kwam het een beetje als mosterd na de maaltijd, ik had immers net mijn studie gehaald. Uiteindelijk heb ik ook m'n Master gehaald, ondanks dat dat in het begin ook nog een bijna onmogelijke opgave leek. Verder heb ik er vooral een aantal aardige receptjes leren kennen en een aantal "lotgenoten".
Inmiddels is het alweer 2012. Ik zie er nog ongeveer hetzelfde uit als in bijvoorbeeld 2006. Ik schaak nog steeds, ik schrijf nog steeds en af en toe heb ik zin om iets te tekenen. Toch ben ik geestelijk wel veranderd. Ik heb m'n kennis verrijkt. Of zijn er nog meer dingen die aan mij zijn veranderd? Wat zegt de lezer? En hoe is de lezer zelf de afgelopen jaren veranderd? Schrijf het me!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten