Gisteren werd Duitsland, zoals verwacht, wereldkampioen voetbal. Nederland werd netjes derde dankzij een eclatante zege op Brazilië en deed na de tweede plek in 2010 aan vormbehoud. Maar het had nog zoveel mooier kunnen zijn!
Dat werd na afloop van de troostfinale wel duidelijk, toen Robin van Persie bij Jack van Gelder aanschoof. Streel zijn ego en hij lacht, maar wee je gebeente als je ook maar iets kritisch zegt. Ditmaal moest Pierre van Hooijdonk het ontgelden. De oud-Feijenoorder zou zich onder andere in zijn columns te negatief hebben uitgelaten over de aanvoerder van Oranje, die zich bij de 1-0 tegen Brazilië (nota bene uit een strafschop) helemaal liet gaan. Tijdens het interview wilde hij zijn actie nog wel verder toelichten.
Na zijn eerste goal tegen Brazilië imiteerde Van Persie met beide handen een mond die veel praat. Voor de camera van de NOS legde hij uit waarom. 'Dat was bedoeld voor mensen die te veel praten, zoals Pierre van Hooijdonk', doelde hij op zijn oud-ploeggenoot van Feyenoord die op het WK als analist voor de NOS werkte. 'Ik kan heel goed tegen kritiek. Maar wat Van Hooijdonk doet is onrust zaaien. Hij komt niet met goede argumenten. Het komt bij hem niet uit een goed hart.'
Wat voor vreselijks had Pi-Air dan geschreven? Ik neem aan dat het de volgende passage betreft, geschreven op de dag van de troostfinale:
Als ik de bondscoach was, zou ik van de grote vijf er overigens maar drie opstellen. Uiteraard wel Kuyt, over hem hoef ik geen seconde na te denken. Sneijder brengt het ook nog op, die wil altijd spelen en winnen. Robben, ja, moet ik dat nog uitleggen? Hij is de echte leider geworden, hij is opgestaan, in alles is hij de aanvoerder en het boegbeeld van Oranje. Robin heeft helaas, ondanks een van de spectaculairste doelpunten van het toernooi, zijn eerste tegen Spanje, zijn stempel niet kunnen drukken. Weer niet, echt jammer. En hij oogt vermoeid nu. Daarom zou ik Huntelaar opstellen, dat komt de aanstaande manager van Manchester United ook niet slecht uit. Net als Nigel, die moet zichzelf nu ontzien. De rest moet er voor gaan.
Is dat nou iets om helemaal van uit je plaat te gaan? Het lijken mij terechte constateringen. Of doet de waarheid gewoon pijn? De waarheid is dat Van Persie er voor de derde keer op rij nauwelijks aan te pas kwam op een eindtoernooi. Robben, nota bene een half jaar jonger dan Van Persie, maakte tijdens een toernooi een veel volwassener indruk. Ook qua spel zette hij de aanvoerder geregeld in de schaduw. De mediaschuwe Van Persie werd er met de wedstrijd gefrustreerder door, wat zijn spel niet ten goede kwam.
Het riep de vraag op of Van Gaal, naast het niet inzetten van Krul bij de strafschoppenserie tegen Argentinië (hij wisselde toen ironisch genoeg Huntelaar voor Van Persie), niet nog een tweede fout had gemaakt op dit WK: Van Persie de hand boven het hoofd houden, zoals Van Marwijk steeds gedaan had (en als analist nog steeds blijft doen).
Het lijkt een typisch Nederlands probleem te worden: een elftal dat wordt verscheurd door te grote ego’s. Kennelijk is er nog niet genoeg geleerd van het afgelopen EK, toen iedereen in z’n eigen wereldje leek te leven. Kern van het probleem was destijds het hanengevecht tussen Van Persie, Robben, Huntelaar, Afellay en Van der Vaart, waarbij Van Persie om wat voor reden dan ook een aparte status had. Wat ook niet bepaald hielp, was dat Van Persie amper een bal wist te raken, wat zijn positie binnen het elftal geen goed deed. Tel daarbij op dat de bondscoach en zijn schoonzoon destijds geen greep meer hadden op de ego’s, en je snapt dat Nederland afging als een gieter.
Een stuurloos schip: dat werkt niet. Maar met twee kapiteins is het ook vragen om moeilijkheden. Toen het duidelijk werd dat Robben de werkelijke aanvoerder was en Van Persie daar niet mee kon leven, had Van Gaal de niet-renderende en sfeerverpestende Van Persie niet meer op moeten stellen. Binnen de top drie waren de niveauverschillen klein dit WK en daarom had een klein zetje in de goede richting betekend dat Nederland de finale misschien wel gehaald had. En misschien wel het kampioenschap. En hoe dichtbij waren we vier jaar geleden wel niet met een Van Persie die in het hele toernooi welgeteld één doelpunt maakte?
Het is daarom te hopen dat Guus Hiddink niet zo’n bord voor z’n kop heeft en gewoon de beste en meest gemotiveerde spelers opstelt. En dat hij Van Persie dus lekker thuis laat kniezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten